کشور بنگلادش، همانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه، با مشکلاتی در افزایش درآمدهای  مالیاتی کافی برای سرمایه گذاری در توسعه اجتماعی و اقتصادی روبرو می باشد. برای مد نظر قرار دادن این مسئله و برای بهبود بازدهی اقتصادی و رشد، برنامه اصلاح مالیاتی مهمی در سال 1991 آغاز شد که تمرکزش را بر روی معرفی مالیات بر ارزش افزوده (VAT) برای جایگزینی طیفی ای از مالیات بر مصرف مبتنی بر محدودیت قرار داده است.

این مقاله به بازبینی ساختار پایه سیستم VAT (مالیات بر ارزش افزوده) در بنگلادش در مقایسه با کشورهای در حال توسعه دیگر پرداخته و تلاشی را به منظور شناسایی و دادن پیشنهاداتی در سطح ها عملی، انجامی می دهد، جایی که تمرکز و بهبود عملکرد برای بالا بردن سهم VAT (مالیات بر ارزش افزوده)  در توسعه اقتصادی بنگلادش مورد نیاز می باشد. 

داده های مربوطه نشان می دهد که  عملکرد VAT ( مالیات بر ارزش افزوده) در سال های اول کاملا رضایت بخش بوده- اما متعاقبا وصول VAT (مالیات بر ارزش افزوده) در سطح خاصی راکد شده است. در نتیجه، مالیات بر ارزش افزوده قادر به برآوردن اهدافی که مشخص شد، نمی باشد. دلایلی که در پشت این عملکرد می باشد، بسیار زیاد هستند، برای نمونه: عبارتند از تعداد نسبتا کمی ار افراد که مالیات بر ارزش افزوده را می پردازند، عدم آگاهی کلی، و سیستم نظارتی ضعیف و غیره. همچنین، محدوده هایی برای بهبود وصول درآمد از VAT (مالیات بر ارزش افزوده) وجود دارد: که عبارتند از افزایش تعداد پرداخت کنندهای مالیات بر ارزش افزوده ؛ اصلاح مدیریت مالیات بر ارزش افزوده؛ ایجاد آگاهی گسترده در میان مردم؛ بازبینی فهرست اقلام معاف از مالیات بر ارزش افزوده و بالا بردن بازدهی سیستم نظارت.